Нарача-Вілейскае восеньскае падарожжа

Вернуцца ў Вілейска-Нарачанскі рэгіён я марыў яшчэ з 2009-га года з ПГ Палясціна Тады шмат накаталіся там, ды ўразіліся прыгожымі мясцінамі. Для менчукоў гэта ведома "баян", але не для мяне

Таму глядзіце што выйшла з гэтага невялікага пахода

 

01. Шлях з Баранавічаў быў ня вельмі просты. Па-першае цягнік 658 Брэст-Полацак у 4 гадзіны ночы дацягнуў мяне да Маладзечна

02. Потым у Маладзечна больш гадзіны чакання электрычкі на Гудагай03. Добра што вакзал з рабочым буфетам, што дазволіла трохі паснедаць

04. На старце маршрута ў Гудагаі былі ў 10.00

05. Аўтобус на Астравец

06. Расклад руху

07. Горад Астравец зусім побач

08. Таму хутка мы ўжо каталіся па ім, разглядаючы славутасці

09. Ды шукаючы ежу

10. Тутэйшая "выспа кахання"

11. Дарожкі

12. Ды альтанка

13. У астатнім горад нагадвае Ляхавічы "на максімалках"

14. Чуецца што бюджэтнае бабло на паказуху, так званага "горада-атамшчыкаў", не шкадавалі

15. Інфраструктура ў парадку

16. Стэла на новым уездзе ў горад

17. Чыгуначны пераезд

18. Пад'яздны пуць да АЭС

19. Зазірнулі да сажалкі ў Ізбеліна. Прыгожа там

20. Асфальт скончыўся

21. Гервяцкі касцёл нельга было абмінуць

22. Прыгожы вельмі

23. Але нам далей - у даліну Віліі

24. Хутка пачаліся сапраўдныя прыгоды

25. Балоты, броды

26. Зноў броды

27. Вядомая брама каля вёскі Дубок

28. Нарэшце рэчка Вілія

29. Крынічка "Ля багіні"

30. Абед у маляўнічым месцы тое што патрэбна

31. Каплічка

32. Малпа ці леў? Адразу мне падавалася што гэта малпа, але не ўсё так адназначна)

33. Зноў каплічка

34. Дубок

35. Адпачынак

36. Нарэшце дасягнулі знакамітага ды жудаснага "тупальскага масту"

37. Аб ім падрабязна пісаў Томкад, да якога я вам раю завітаць

38. Чарговы пункт - скаладром

39. Скаладром штучны, але вельмі маляўнічы

40. Месца для скалалазных трэняк

41. Даўно тут стаім

42. Рэчка Вілія

43. Пакаталіся па Жодзішках

44. Да фінішу заставалася ўсяго 10 км асфальту

45. Транспартная інфраструктура

46. Расклад руху

47. Апошні кіламетр пад дожджыкам

48. І вось ён фініш

49. Можа вы пазналі гэты фальварак таго самага Томкада)

50. Тут мы і заночылі

51. Але дагэтуль былі стравы ды баня

52. За першы дзень 67 км Трэк 1-га дня

53. З раніцы трэба было выбіраць напрамак руху

54. Іншай альтэрнатывы проста няма)

55. Падчас аду ды халакосту адпачынку ніхто страчаны ня быў

56. І ў 10.30 мы ўжо былі на трэке

57. Кілометраў было трохі больш, але больш лёгкіх. Ну як падавалася спачатку....

58. Зазірнулі на Вішнеўскае возера

59. Таксама прыгожае

60. Як і ўсё тут

61. Далей хуткасны жвір

62. Падавалася што даедзем мы проста ды хутка

63. Але трэк скончыўся. І так сталася, што менавіта тут скончылася і надвор'е

64. Не адразу адшукалі патрэбныя дарожкі праз былыя торфапалі. Трава, палі, а тут яшчэ вецер, дождж. Слоў акрамя мацерных шмат не было...

65. Вось нарэшце і Нарач - чарговая мара ідыёта здзейснілася. Але дождж ды вецер выгналі нас адтуль праз 5 хвілін

66. У Занарачы доўгачаканая крама. Час трохі паесці ды пагрэцца

67. Нягледзячы на нашыя спадзяванні, невялікі дожджык хутка ператварыўся ў стыхійнае бедства

68. Таму, не марнуючы час, паехалі на фініш

69. 35 км пад жудаснай залевай з амаль ураганным ветрам - гэта былі яшчэ тыя прыгоды. І нам яшчэ пашчасціла што ён быў спадарожным

70. Больш чым за гадзіну да мэтавага дызель-цягніка мы апынуліся на станцыі Княгінін

71. Добра што былі сухія шмоткі, пераапрануцца было вельмі прыемна

72. Наш дызель-цягнік у 16.23 з Крулеўшчызны ў Маладзечна

73. У Маладзечна пераселі на электрычку ў 17.34, а ў Менску я хутка перасеў на цягнік ў Баранавічы ў 19.40

74. За 2-гі дзень 67 км Трэк 2-га дня 

Фота ў Гугле