Па Драгічыншчыне ўздоўж Днепра-Бугскага канала
На прыканцы мінулага тыдня Elgatomarinero прапанаваў скатацца па Драгічыншчыне з мэтай паглядзець славутасці, ды зазірнуць да Днепра-Бугскага каналу. Былі там, але даўно ў 2013 ды ў 2015 гадах, таму надыйшоў час зрабіць "інспекцыю" каб "абнавіць дадзеныя"
Далей глядзім допіс, ды фатаздымкі таго як гэта было
01. Да месца старта шлях быў цярністы і складаны. Спачатку амаль 3 гадзіны да Жабінкі "балючай" электрычкай на Брэст у 04.19
02. Потым перасадка на дызель-цягнік у 07.16 на Лунінец03. Яшчэ 2 гадзіны і мы на прыпынку Агдэмер04. Не часта катаюся па галіне Жабінка-Лунінец, таму цікава там усё05. Адразу паглыбіліся ў пяскі06. Але на самой справе большай часткай маршрут быў асфальтавым07. Ды з надвор'ем зноў пашчасціла - сонца, вецер ў спіну. Ну як замовіў нехта)08. Лясоў у тых мясцінах вельмі няшмат, таму амаль адзіная лясная дарожка09. Некае вадасховішча10. Пункт дугі Струве "Белін" яшчэ будуецца11. Месца абсерваторыі12. Тутэйшы паром праз Днепрабугскі канал13. Расклад руху14. Поўдзень Беларусі рыхтуецца да чарговага сунічнага сэзону15. Ехалі вельмі хутка, пачалі разумець што 85 км, закладзеныя ў маршрут, скончацца значна хутчэй адпраўленння мэтавага цягніка16. Пачаліся тыповыя драўляныя палескія царквы як гэтая ў вёсцы Ляхавічы17. Прыгожы карьер18. Дасягнулі месца ўпадзення Белаазёрскага каналу19. Вадападзел прыпятскай ды бужскай часткі20. Памятная стэла21. Далей жвіравы аўтабан22. МАЗ-5549 прапусціць немагчыма23. Наступны пункт Закозель, з непараднага боку24. Закозель вядомая сваёй уразлівай капліцай25. За апошнія 5 год рэстаўравалася, і як бачна, нядрэнна26. Інфашыльды27. Мапа для турызму28. Былая вінакурня29. Так і застаецца ў занядбанасці30. Расклад руху31. Далей было шмат шмат асфальта32. У Валавелі жудасна адрэстаўраваная царква ў стыле "лазня"33. А гэта ўжо нармальная "сіняя" ў Галоўчыцах34. Чарговы паром каля Навасёлак. Навасёлкі вядомыя сваім вялікім рыбгасам "Днепрабугскім"35. Зараз тут наплаўны мост36. Канал37. Паром чакае пачатку навігацыі, калі яна ўвогулле будзе...38. Пераправа39. Жвіравымі дарожкамі40. Супутныя транспартныя патокі41. Апошні раз зазірнулі да канала42. Далей на поўнач да нашага дызель-цягніка на пп Ліпнікі43. Дасягнулі прыгожай царквы ў Бародзічах44. Час тут супыніўся...45. Гарадзец вітае нас46. Тутэйшая чыгунка47. Адпачываючы каля крамы зразумелі, што часу да дызеля ў Ліпніках ну вельмі шмат. Падлічылі што да станцыі Аранчыцы, якая месціцца на галіне Брэст-Барановічы, ўсяго 36 кілометраў. Таму вырашылі павялічыць маршрут і паехаць далей да станцыі, каб сесці на электрычку ў Баранавічы48. МАЗ-152 на прыгарадным маршруце49. Каралеўскі канал у Гарадцэ. Раней ён быў "галоўным ходам" Днепрабугскага канала50. Перакрыжаванне з М-1051. За такія назвы пазабіваў бы52. Нам было туда на самой справе ня трэба)53. Да фінішу заставаўся толькі сумны асфальт, але цікавасці ўсё роўна знайшліся54. Расклад руху ў Кустовічах55. Вядома я не мог не зазірнуць да Кобрынскага торфапрадпрыемства56. Торфазавод57. Дарога на завод58. Вытворчая база59. І, зразумела, тарфазаводы ў нас не існуць без вузкакалейкі60. Чыгуначныя пуці61. Цеплавоз62. ТУ6МБ63. Далей на поўнач64. Невялікі кавалак Р-265. На прыпынку ў Запрудах66. Цудам захаваўшаяся аўтакаса ў выдатным стане67. Фінішны адрэзак у 17 км ехалі даволі хутка. Час канешне быў, але ехаць больш было ўжо амаль немагчыма)68. Пружанскі раён вітае нас69. Апошні адпачынак70. Вось і нарэшце фініш71. У Аранчыцах у нас было амаль 2 гадзіны на чаканне цягніка72. Электрычка ў 19.33 адвезла нас дахаты73. Разам за дзень 127 км. Трэк такі
Комментарии
Отправить комментарий