Мірскі замак ён настолькі навокал, што ездзіць туды ўжо не хочацца, але зазірнуць час ад часу не замінае. У выходныя скаталіся з чарговай інспекцыяй да яго. Ну і 100 км у межах падрыхтоўкі да марафона Налібакі самі сабе не праедуць
01. Электрычка ў 08.30 на Менск даставіла нас да пп Асіпаўшчына
02. Зноў не самотнае катанне, добра
03. Адразу праз 12 кілометраў Мірскі замак. Самая кароткая дарога да замка менавіта там
04. Каплічка побач нікуды не падзелася
05. Наваколле ўсё як заўсёды дабраўпарадкаванае ды вылізанае
06. Усё чысценька, турысты давольныя
07. Сэлфакі рабіць можна
08. Нават усярэдзіне
09. Нам далей па хуткасных жвіравых аўтабанах
10. Зазірнулі да "аэрапарта" каля Мядзвядкі
11. Пакаталіся пакуль "боінгі" не прыляцелі
12. Мядзвядка радзіма Ігната Дамейкі. З'ехаў з краіны ў мэйнстрымнае 19-е стагоддзе. Можа і зараз з'ехаў бы, нічога не мяняецца ж....
13. Далей 10 км прагона па хуткасных палявых аўтабанах
14. Укатаная гліна нагадвае асфальт
15. Указальнік
16. Праляцелася вельмі хутка
17. Бясконцы жвір
18. Зазірнулі да тутэйшага гаспадара, каб наведаць шырока вядомую ў вузкіх колах лазню, ды паабедаць ужо трэба было
19. Там жа падхапілі яшчэ аднаго катальца на апошнія 35 кілометраў
20. Хутка былі ўжо дома
21. За дзень 100 км
Фота ў гугле
Комментарии
Отправить комментарий