Марафон Камяні 200. Адкупленне налібокскай віны

Пасля няпростай пакатайкі па Наваградчыне ў мінулы тыдзень захацелася яшчэ чагосці падобнага. Таму ў суботу катнуў свабодны марафон Камяні 200. Фармат просты: ёсць стандартны трэк 200 км з наборам вышыні больш за 1000 м ды ёсць час 3 тыдні для старту. Усе вынікі ў страве, а ўдзельнікам гонар ды прызавы фонд ад саміх удзельнікаў.

Пасля злітых Налібокаў трэба было адкупаць віну, што і было зроблена, нават брэветны нарматыў выкананы, што прывабна на кантрыйнай дыстанцыі

Ўсе падрабязнасці ніжэй

 

01. Старт ды фініш дыстанцыі на беразе "Мінскага мора", таму выязжалі першай электрычкай да Менску ў 04.50

02. У Менску перасадка ў 8.05 да Ждановічаў

03. І праз 3 кілометры ад Ждановічаў мы на беразе Заслаўскага вадасховішча

04. Ў гэты дзень мы былі не адныя. Шмат хто ехаў дыстанцыю, надвор'е спрыяла вялікай пакатайцы. Ды з Баранавічаў іншыя ганцы стартавалі ноччу. Удзельнік іншай групы ўжо выклаў шмат добрых фотак аб іх начных прыгодах

05. Пакаціліся прыблізна ў 8.55

06. Выязжалі па тутэйшых пляжах

07. Даўно там ня быў, таму здзівіла нядрэнная іх абсталяванасць. Некі міні-курорт нават

08. Ад самога вадасховішча нясло жудасным холадам. Чэрвень некі люты ў гэтым годзе...

09. Разметкі на маршруце вядома няма

10. Таму арыёнтавання шмат, навігатар лепей не выключаць

11. Прыпынак Крыжоўка, адразу ўспомніў катастрофу 1977 года Але яё я там узгадваю заўсёды, калі праязжаю нават на цягніку...

12. Маршрут вельмі прывабны. Хуткі, без кавыралак

13. Шмат было і асфальту

14. Але большасць дарожак жвіравыя

15. Мерапрыемства пазіцуецца як "грэвал-фрэндлі"

16. Таму і жвіра шмат

17. Бруда ды лужынаў зусім мала

18. Нават сільны дождж у пятніцу не вельмі сапсаваў дарогі

19. У пуці былі і цікавасці, напрыклад, кар'ер у Дубравах))

20. Шмат укатаных дарожак у палях

21. Цяжкасцю быў толькі рэльеф, якога назбіралася каля 1300 м набора на 200 км - нядрэнна для Беларусі

22. Перашкодаў амаль няма ў пуці, толькі трава ў некаторых палях, ды нешматлікія "завалы"

23. Таму ехалі хутка

24. Прыпыняцца стараліся мала

25. Хуткасць рэдка падала ніжэй 20 км/г

26. Нарэшце абед

27. На 70 км сваечасовая запраўка

28. Рэльеф нарэшце скончыўся

29. Па укатаных лясных дарожках кацілася вельмі хутка

30. Але сонца пачало трохі смажыць нас

31. Ды і праехалі ўжо амаль палову дыстанцыі, таму прыпынкі сталі часцей

32. Чарговая славутасць: МАЗ-5549

33. Ляцім далей

34. Нарэшце Вілейскае вадасховішча

35. Прыгожае

36. Ну і чаканы разварот трэка і вецер у спіну

37. Хаця дагэтуль ён і не вельмі нам замінаў, таму і далей ён нам не вельмі і дапамагаў

38. 120 км Ілля - чарговы адпачынак

39. Хутка выехалі далей

40. Другая палова дыстанцыі нялёгкая, чакаецца рэльеф, а мы ўжо накаталіся. Адзін удзельнік трохі адстаў. Пачаўся сапраўдны ультрамарафон, ну амаль як на налібоках)

41. Прыгажэйшы велабан ўздоўж канала

42. Змагаемся з дыстанцыяй як можам

43. Нечаканы брод праз рэчку Канатопку. У тым месцы яна перасякае канал і дарога зроблена ў самім акведуке, вельмі незвычанае месца

44. Шмат лясных дарожак ў тых мясцінах адсыпаныя жвірам. Відзьмо дзякуючы будаўніцтву канала - былыя пад'яздныя шляхі для тэхнікі

45. Адьтуль зноў пачынаецца рельеф. 1300 метраў самі сабе не набяруць

46. Кацілася ўжо даволі нялёгка

47. Нават цяжкавата

48. Жвір хоць і добры, але рэльеф выматваў

49. За 30 км да фінішу апошні прыпынак на ежу

50. Цяжкасці нарэшце скончыліся застаўся толькі фінішны хуткасны спуск да Менска

 51. 7 кілометраў па лесе каля Заслаўскага вадасховішча, хуткасны сінгл па беразе і мы на фінішы

52.  3-га ганца страцілі, але ён быў праз паўгадзіны)

53. За дзень амаль 210 км Трэк такі Чакаем вынікі

Асаблівай справай была эвакуацыя. Таму як прыехалі мы позна, уехаць маглі толькі цягніком у 00.50. Але квіткі на цягнік на Баранавічы не купілі раней. Нажаль ўсе яны скончыліся і прыйшлося ехаць сваім ходам на вакзал, ды чакаць першую электрычку ў 04.27 раніцы. Без прыгод не абыйшлося

 

ВЫНІКІ БУДУЦЬ ТУТ 

Страва 

Фота ў гугле